[The Longing]

Mrke spaigla mine kjainsle, men da e ait hl i spaiggedl.
Ait hl so ikkje enda, akkorat so sakne i sjeli mi.
Hle e so sakne i sjeli mi. Sakne e so hle, endelaust...
Sakne itte nke inrmt so eg hadde, da eg hadde va lika stort so sakne,
inrmt... Eg lika smerte, men eg lika ra igentle ikkje...
Eg skrike, men eg skrike igentle ikkje...
Eg dyr, men eg dyr igentle ikkje...
Eg sakna... F meg e mrke so dagen f deg ri andre.
F meg e dagen so mrke f deg ri andre.
F meg e skrike so lattern f deg ri andre.
F meg e dauen so live f deg ri andre.
Dystert da e, tainkja slik, dystert da e, vera slik,
dystert da e, liva slik, dystert da e, eg lika ra slik...
Dystert e ra dystert ska ra vera. Mrt e ra mrt ska ra vera.
Ont e ra ont ska ra vera. Sakne e rar, men da ska rar ikkje vera...
Da ain ikkje br gjera e da eg sakna meste,
da ain ikkje br saia e da eg sakna meste, du skjnna k eg maina,
da e deg eg sakna adle meste...
Da eg ha mst ha saora, da vi'kkje bedra seg me aori.
Da ha berra vre ont, sakna ha vre tongt.
Smerte, no lika e'ra... Skrik, no skrike eg...
Dau, no dyr eg... Sakn, eg sakna reg...
Eg dyr f'ra eg sakna... eg sakna itte dauen..