Ogie spopieli me ciao,
Wiatr si podniesie z mych prochw,
By po tym, co pozostao,
Drzewa nuciy bez szlochu;

Licie przykryj miejsce, Gdzie krew zabysa
Pomieniem;
Zbkany kto tdy jeszcze odejdzie z martwym
spojrzeniem,

Jesienny deszcz zmyje lady
I bagna rozleje szerokie, By miesic patrzc si
Blady wiato swe zesa potokiem;

Gwiazdy jeszcze zapadn w pospne te rozlewiska;
I przeraone odgadn jak ciemno staje si bliska.