W ciemnościach skał noc cicho śpi
Swe tajemnice kryjąc w nich
By zaskoczyć znowu dziś

I wszystko tonie w kamiennej mgle
Zdradliwa cisza chowa swój gniew
Ale coś przerywa milczenia głos

I nagle wielki błysk, huk armatnich salw
Do walki daje znak
Tam w oddali widać już wróg wyłonił się
W oczach błyszczy gniew
Stalowych zbroi i mieczy wznoszonych dźwięk
Rozbudza w nich strach oraz lęk
Ruszaj więc, gdzie wzywa zwieny głos
Stań i walcz, cios za cios
Ruszaj więc niesiony chwałą tam
To twój dzień, więc stań, stań i walcz

Już wielki bije dzwon, chorągwie rozrywa wiatr
Ktoś krzyknął: Naprzód marsz!

Blask ognisty zżera już, wszystko zamienia w pył
Zabijasz, aby żyć

Stalowych zbroi i mieczy wznoszonych dźwięk
Rozbudza w nich strach oraz lęk